Bu Memleket Bizim.

Mustafa İŞCAN

Dörtnala gelip Uzak Asya'dan

Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan

bu memleket, bizim.

Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak

ve ipek bir halıya benzeyen toprak,

bu cehennem, bu cennet bizim.

Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,

yok edin insanın insana kulluğunu,

bu davet bizim....

Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür

ve bir orman gibi kardeşçesine,

bu hasret bizim...

Büyük şair Nazım HİKMET' in memleket özlemi ve sevdası ile yazıma başlamak istedim. 

Daha önceki yazımda da yine bir büyük şair Cahit Sıtkı TARANCI' nın " Memleket İsterim" şiiri ile ülkeme duymuş olduğum hasreti Kuzey Irak Erbil' de çalıştığım dönemde kaleme almıştım.

Bu ülkenin kıymetini bilmek için, ülkesine döndüğünde taşını toprağını öpmek için ya da çocukluğumuzda söylediğimiz marşlarımızdan biri olan "

 Dağ Başını duman almış,

Gümüş dere durmaz akar, 

Güneş ufuktan şimdi doğar,

Yürüyelim arkadaşlar" 

Söylerken gözlerinizden yaş akması için böyle ülkeleri de ziyaret etmeniz gerekiyor. 

" Allaha çok şükür gerek iş hayatım nedeniyle gerekse gezilerim nedeniyle dünyanın; ülkemize göre daha iyi ve daha kötü ülkelerini gezme imkanım oldu. 

İlk yurt dışı gezimi 1979 yılında Akdeniz ülkelerine yapmıştım. Fransa'da Marsilya'da karpuzun dörtte bir jilatine sarılmış halini ve meyvelerin tane ile satıldığını görmüştüm. Gezimin sonunda sevgili ilkokul hocam ile görüşmemde gezimin değerlendirmesini istediğinde şöyle demiştim. 

" Keşke rabbim bu kadar nimeti vereceğine yarısını verseydi de yarısını da kıymet bilir olan bir duygu verseydi " diye duygularımı ifade etmiştim. 

2013 yılında Taraklı'ya geldiğimden beri " Sırrının Kaleminden " köşemde hep Taraklı ile ilgili yazılar yazmıştım. Yine demiştim ki “ Posterlerdeki Taraklı mı ! ?Yaşanan Taraklı’ mı ! ??diye sormuştum. 

Taraklı' da Termal Turizm ile başlayan bacasız sanayi turizmin gelişmesi için yaşanan Taraklı'nın Posterlerdeki Taraklıya dönüşmesi için yerel yönetimden, şehrin kanaat önderlerine, yaşayan halkın en küçük bireyinden en yaşlı bireyine kadar toplumsal bir seferberlik ilanı ile bütün sosyal sorunların çözülmesi için " BİZ" olmamız için çalışma gerektiğini yazmıştım. 

Bütün yazmış olduğum bu yazılardan dolayı isterdim ki başta yerel yönetimin başı olan Sevgili büyüğüm, Tacettin Başkanım ve belediye meclis üyeleri beni davet etsinler, fikirlerimden dolayı eğer Taraklı’ya zarar veriyorsam bunu açık yüreklilik ile söylesinler. Ya da fikirlerimi beğenmişlerse de bununla ilgili ortak çalışma gurupları kurarak Taraklı'da laftan çok işin de yapıldığını göstermiş olsaydık. Taraklı Yerel kültür derneği Başkanımız Feyzi Başkan ile kendisine sunmuş olduğumuz 20 projeden birisine başlayarak derneğimize göstermiş olduğu ilgiyi görebilseydik. 

Sevgili Feyzi Başkanımız ile Taraklı’ nın tanınması için göstermiş olduğumuz çalışmalardan biri olan “ Marka Tesciline “ bir katkı koyamaz mıydı? 

Taraklı'dan ayrılmadan önceki çalışmalardan birisi olan Nallıhan Turizm Derneği ile yapmak istediğimiz " Köy Turizm " ne desteğini gösterseydi. Taraklı Belediye Başkan Yardımcısı Alaattin Başkanın bir Adapazarı dönüşü sonrasında " On beş günde bir sivil toplum kuruluşları ile ilgili toplantılar" ın yapılması gerçekleşmiş olsaydı.

Taraklı'da doğup 45 yıl sonra bu topraklara dönerek farkındalık yaratmak için göstermiş olduğum çabalardan dolayı hiç kimseden hiç bir şey beklemedim. Sadece Yusuf Bey mahallesinde hazırlamış olduğum kabristanına konulmadan önce musalla taşına konulduğumda " Alaattin Hoca'mın " nasıl bilirdiniz " sorusuna beni tanıyan herkesin " iyi bilirdik " , onun ülkesini seven, dinini seven iyi bir Müslüman olarak ibadet eden birisi olduğuna şehadet ederciydiniz " sorusuna " ederdik " sözlerinizi kalben ve lisanen duymak isterim. Allah hepinizden razı olsun. 

Sevgili okurlarım, dostlarım; hayatımın bundan sonraki döneminde Eskişehir’in Tepebaşı ilçesine bağlı Osmanlı imparatorluğunun kurucusu Osman Gazi'nin kayın pederi Şeyh Edebali'nin hocası Şeyh Süleyman Hazretlerinin ve Alpaslan'ın keşif kolu komutanlarının mezarlarını olduğu ulvi bir yer olan Uludere’de sürdüreceğim. Mümkün olan her fırsatta yine Taraklı' da dostlarım ile görüşmeye gayret göstereceğim. 

Bu vesile ile 2016 yılında artık kardeş kavgasının nihayete erdiği, terörün bittiği, hepimizin huzur ve mutluluk içinde yaşam sürdüğü bir Türkiye diliyorum. Yazımı Cahit Sıtkı Tarancı' nın 

Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;

Olursa bir şikayet ölümden olsun " özlemi ile son veriyorum. 

Allah'a emanet olun.