Taraklı Evleri: Bu Bir Gezi Yazısı Değildir!
Taraklı Ajans
Taraklı Evleri: Bu Bir Gezi Yazısı Değildir!
Bu hafta “değerler” üzerine yazmak için hazırlanıyorduk. Devlet olmak, millet olmak, bayrağa ve vatana sahip çıkmak gibi değerlerden bahsetmek niyetindeydik. Kimin terörist, kimin vatansever olduğunu anlayabilmenin özel yetenek gerektirdiği bu günlerde değerler konusunu önemli görmekteydik. Bayramı fırsat bilip Taraklı İlçemize gitmemiş olsaydık…
Bayramın dördüncü günü Taraklı’ya gitmeye karar verdik. İki sene kadar önce gitmişliğimiz vardı. İlçeye varıp da geçen iki sene içinde değişen, gelişen, iyileşen tek bir nokta göremeyince içimizi bir hüzün kapladı. Böylece yazımızın konusunu değiştirmeye karar verdik.
Taraklı, ülkemizin Anadolu Türk Tarihi’ni yansıtan bölgeleri içinde Sakaryalıların kendi payına düşen yegâne yerleşim yeridir. Tekrar gezdik ve gördük ki; bu tarihi gerçeklik kimsenin umurunda değilmiş!
Tur vesilesi ile günübirlik ziyarete gelmiş bir grup insan içinde hiç tanımadığımız bir kişinin telefondaki muhatabına söyledikleri her şeyi çok güzel anlattığı için konuyu tek cümlede özetleyebiliriz. Telefonla konuşan genç hanımefendi şöyle diyordu. “Taraklı, Taraklı dediler, geldik. Burada hiçbir şey yok yahu!”
Taraklı, maalesef kaderi ile başbaşa bırakılmış bir görüntü içindedir. İlçe, kültürel mirası korumak adına gerekli uygulamalardan mahrumdur. İlçenin ismi ile özdeşleşen tarihi evler, restore edilen üç-beş tanesi hariç kelimenin tek anlamıyla “dökülmektedir”.
Bu hüzünlü duruma sebep olan sadece zamanın yaşlandırıcı etkisi olamaz. Safranbolu’yu gördük, Beypazarı’nı dere tepe gezdik. Zannedersiniz ki; zamanın acımasız askerleri sadece Taraklı’ya silme tokat girmiş de saydığımız diğer ilçelere torpilli davranmış!
Elbette öyle değil! Taraklı yönetilememiş. İhtiyaç duyulan yatırımlar yapılmamış. Taraklı’ya has el sanatları hak ettiği değere kavuşamamış. Oysa turizm modern bir sektördür ve ciddi bir iştir. Tahta kaşık üretebilirsiniz ancak bunu geleneksel el sanatları düzeyinde sahiplenmek zorunda olduğunuzu idrak edemezseniz olmaz, o-la-bi-le-mez! Çinisi ile ünlü İznik’e yolu düşenler, insanların orada kendi sanatlarını korumak adına neler yaptıklarını, ilgili kurumların nasıl bir altyapı kurduğunu, misafirlere büyüklü küçüklü nasıl imkânlar sunduğunu görebilirler.
Yöre esnafından bir ablamıza sorduk. “Ben bir gelecek göremiyorum” dedi. Başımızı öne eğmek zorunda kaldık. Anladık ki; halkın inancı da kaybolmuş. Tıpkı tarihi evler gibi zar zor ayakta durmaktadırlar.
İki yılda bir gittiğimiz için biz de suçluyuz elbet. Cezayı önce kendimize keselim. Ancak etrafımızda olup bitenleri anlatmak da görevimizdir. Taraklı’nın evleri, Sapanca’nın gölü, Karasu’nun sahili, Hendek’in ormanları…
İstanbul’a yapılan yatırımlar ile böbürlenen biz Sakaryalılar, birlik olup evlerimizin önünü süpürme zamanının geldiğini ne zaman anlayacağız acaba? “Büyük Türkiye” mi istiyoruz? Önce küçük Taraklı’ya, küçük Sapanca’ya, küçük Adapazarı’na sahip çıkmalıyız.
Taraklı sadece bir ilçe değildir. Orası kültürel bir mirasın bizlere emanet edilen kısmıdır. Yöneticiyim diye caka satanlar, emaneti ihmal etmekten derhal vazgeçsinler. Bu işte dahli olanları tarih asla affetmeyecektir.
#
