Noksanlı

Ahi Naci İŞSEVER

Urgancı Üsen'in (Hüseyin) konuştuğu Türkçe, aklıma takıldı. 

O konuda (Anadil) haklı olan, emek tüketen benim.Kimin aklına gelirdi?

Türkçe'nin, benim ekmek teknem olacağı, kimin? 

Sattım, satın aldım, pazarladım. Ekmeğini yedim yiyorum da. 

İkide bir diyorsunuz ki:

Meryem İbrahimde de varmış o Türkçe'den. Ne güne duruyorsunuz ya? 

Gidin ona kulak verin. 

İyi de... 

O da kim ki? Önce nefsinize cevap verin.

Taraklı'dan çözülenlerden değil mi o?

Bereber gelmedik mi bur'lara (buralara)? 

Hey gidi...

Ganırt-tırırdı. O yıllara gitme. Zordu.

Ekmek parasının, "simit parasını solladığı yıllar.Bakmayın söylendiğime. Birazda Cenâbı Hak'kı düşünün. Undan (ondan) çok mu bil-cen (bileceksin) sen.

...

Urgancılar'ın yanında, sözü bile edilmez Meryem'in. 

Tavşancıl'da "çiğ köfte" satarmış. Tuhâfıma gitti. Hat-ti zatında o, Gıdak Hasan'ın Çırağı'dır. Yani-kim, "Semerci". 

Başka iş bulamadın mı, be adam? 

Duyduğum doğruysa, bi tevatur da, kazanıyormuş.

Hatta, nasip bu ya?

"Gösteri olsun" diye, Tavşancıl Festivalinde, bir de "semerci" dükkanı (yer-stand) açıvermiş. Belediye Reisi de destekleyince, olay olmuş. Reisin dıngında mı? Festival bu. Para murt gibi.

Turistler kendilerine de SEMER ısmarlamaya kalkmışlar da, yapmamış. Ustam (rahmetli) kızar demiş.

Her neyse...İşimiz muhabbet be ya?

Üsen'e (Hüseyin'e) dedim ki:

Neden bu kadar incelip, kibarlaşıyorsun. Ayıp olmuyor mu?. Daha dün ben sizin yanınızda, çıkrık çevirirken, bö'le (böyle) değildin sen, dedim. Dilin incelmiş, kibarlaşmışsın da dedim.

... 

Dürüst söylemem gerekirse hani, "bir de yakışmış ki", sorma.

Derken çözüldü, içini döktü seninki..

Dedi ki:

Sen bari sorma abisinin.(Ağabeysinin) 

Para ettiği için, bu böyle oldu sanma. Yoksa ben de size rasladığımda, "suya düşmüş ördek" gibiyim. 

Yarsıyurum. 

Gavakdibi'ndeyim.(Taraklı pilaj-ı)

Yaradılışım bu, aşılmıyor. 

Bunu bana soran ilk kişi de sen değilsin. 

Bak anlatayım: 

Geçen Adapazarı'ndan geldiler. Aklım ermez. Abasıyanık Derneği'nden. Kim bu adamlar diye soracak olursan bilmem.

Müzümsüzün hatta müzevirin biri, yollamış onları.

Beni dinleyeceklermiş. Lahevleve...

Şarkıcı mıyım ben.?

...

Dilleştik.

...

İyi güzel de...

...

Çay paralarını -da verip- gittiler.

...

Kendime değil, konuştuğum Türkçe'ye acıdım.

Sait Faik ha?

Yazzıklar olsun!

Çay parasını veren misafirle, Sait Faik'i bırak, çömelip de, askerlik bile anlatılmaz.

Biz üstüne üstlük-zıkkım olası- çaylarını da- içtik.

... 

Senin anlayacağın, ben seni anlıyorum da...

Bu "şeker şivesi," insanı sevda gibi sarmaya görsün.

Dağ taş ŞEKERE keser.Tatlı bir illettir. 

...

Tutulursun.

Değirmendere'de bir simitçi var . Hani kaybettiği paranın peşinden ağlayan o çocuk. 

Git ondan dinle.

Bendeki de "Türkçe mi sanır, bu cahiller.

...

Git Alla-se-versen git.

...

Koccazlı Arif or-lardaymış. (oralarda imış)

Eski komşumuzdur. 

Ney'pa'yo?.(ne yapıyor.) 

Ney'pa'cak? (Ne yapacak) 

Dünürü Dedelerliler'nin dükkanı önünden başka, oturacak yeri mi va.?(var)

... 

Unun (onun) dedesinin adı da Arif'tir.

  Bak lâf lâfı açıyor, debeştiriyoruz.

...

Bir gün : 

"Bala'nın gavesinde (Kahvesi'nde)

Sırı Havız'ın suratına, okkalı bir Osmanlı tokatı atan, bu sinirli adam, Hayta Hafız'dır, (Büyük Babam olur)

Sebeb ne var da vuruyor? 

Dinle bak!

"Hafız Abey sen de kıçından kıl aldırmazsın" demiş.

Suçu bu Sırrı Hafız'ın.

Netice:

Adamın sağ gözü kahvenin ortasına, "löp-bedek" düşer.

Düşen göz Sırı Hafızındır.

...

Babam -rahmetli- anlatırdı:

"O zamanın dehrinde, bac'ca(bahçe) sattık da, "diyet" ödedik. 

Eklerdi ki "had-di zatında" (aslında) Daraklı'nın yarsı (Taraklı'nın yarısı) bizimmişdi de, bubamın tokadına yetmemiş.

...

Hayta Hafız'ın kardesi, 

Hacı Ali Efendi'nin Hanımı, Nuriye Hamfendi'dir.(Hanım Efendi)

 Hacı Ali Efendi'nin, Taraklı'yı terkettiği gün, eşyalarının kendinden sakınıldığını hisseden bu adamın ettiği "-laf-" darb-ı mesel olmuştur:

"Kitablarımı verin bari" diyen içgüveyi, Hacalifendi'dir.(Hacı Ali Efendi)

Halifemizin zülmünden, kaçmaktadır. Gide gide, Ankara'nın Bâla'sında mekan tutar. Hacı Ali Efendi'nin okuttuğu evlatlığı bugün, Sakarya Üniversitesi'nde pröfasördürler. Mezarı --Ankara'nın Bâla'sında--ziyarete acık, türbe hükmünde tasarruf edilmektedir. Ankara'nın Bâla'sı, Hacı Ali Efendi'ye cennet mekan olmuştur..

Felek senedinizi icraya vermeye görsün. Alimlerin kitaplığını, kaçak bir "ma'tâ" olarak , deve hurcuna yükleyip eza eder. .

, ...

İşte Taraklı'ya dönecek olursak, eşyadaki bu deve kini, 

Taraklı'da da nüksetmiştir. 

Taraklı'lı Şöför İbrahim'in, 

Kahveci İzzet Çovuş'tan, taksitle çay içtiğinin hikmeti, "hakkın kurgusu olup" (tecelli ya da hikmet), söz dinlemek yerine, eşyayı dinlemeyi gerektirir. 

Şöför İbrahim de, canavar düdüğüyle , Taraklı'yı uyandırmaktadır.

"Kırk yıllık seferberlik askerinin, bu tavrını, kıyamet alametlerinden biri diye" Taraklı'yı uyandırır. 

Taraklı artık, "gaileyi atlatıp," yei Cumhuriyet Kültürüne ekliyecek vesilelerin peşindedir.

Buyurun:

Nagadak Sıtkı'nın evliyalığını kim hissetmiştir? ?

Koccazlı Yaşar, bahçe hortumu ile, Rahmetli Rahit (Erdem) Efendi'nin suyunu çaldı mı?

İzzet Mehmet, Boyacı İhsan'a, "Ağabey" mi, yoksa "Amca" mı derdi?

Gavalli Recai, ezan okuyuşunu beğenmeyen "Ganlı'ya" (Kanlı'ya) bi'şey (bir şey) deyip de, sertelip günaha girdi mi?

Bu soruların yanıyı mütebâki tevrikamızda...

Ahi Naci İşsever