44 Yıl Ne Çabuk Geçmiş
Bilgiye,insanlara,neredeyse her şeye ulaşmak artık çok kolay.
WhatsApp,Facebook,Twitter,
Hele o "Google amca" var yaa...
Bilmediği şey yok!
***
Teknoloji neler getirdi?
Bir sürü aklımızda tutmamız gereken şifreler mesela...
Telefon,kredi kartı,bilgisayar,E devlet,SGK,e imza,
Facebook,e posta,mobil banka programı şifreleri...
Hemen aklıma gelen bunlar,
Şifrekolik olduk yani.
***
Ama işin güzel tarafları da var.
Uzak kaldığın,ulaşamadığın,nerede olduğunu bilmediğin
Aklına geldikçe içinde ince bir sızı hissettiğin gençlik arkadaşların,
Birden bilgisayarın ekranında tek tek çıkabiliyor karşına.
***
Sağ olsun bir sınıf arkadaşımızın gayretleriyle
40 yıldan daha fazla zamandır irtibat kuramadığımız
Üniversite sınıf arkadaşlarımız birbirimizi bulmaya başladık.
WhatsApp'da grup oluşturuldu.
***
Şimdilerde,
O eski anıların özlemi mi,
Gençliğin verdiği enerjiyle,çabuk harcanan zamana karşı duyulan hınç mı
Hayat tecrübesi denen o şeyi
Yaşı itibarıyla artık bilebilme durumunda olduğumuzdan mıdır
Sebebi ne olursa olsun,
İnternette,
Eskiden çok samimi olmadığın bir arkadaşı bile bulunca
Çok mutlu oluyor insan.
***
WhatsApp grubundaki,
Yaşları 65 in üstünde olan bu insanların
Eski arkadaşlarını buldukça ortaya koydukları
İnanılmaz sevinçlerini,duygu dolu yazışmalarını sözcüklere dökmek zor.
Sanki tatile giden oyun arkadaşı geri dönmüş de,
Biraz sonra yeni bir oyuna başlayacak çocukların duyduğu,
O saf, temiz coşkuyu anımsattı bana.
Yeni çekilmiş fotoğraflar paylaşılıyor,
Telefonlar,adresler yazılıyor.
Kimi az değişmiş,kimi inanılmaz...
Yıllar, doktor falan dinlememiş.
Bir kısım dostlarsa rahmetli olmuş.
***
1974 de tıp fakültesinden mezun olan bizler
44 yıl sonra bir araya gelmeyi planlıyoruz.
Bakalım kaç kişi birbirini tanıyabilecek.
Dahası,kaç arkadaş gelebilecek...
O buluşma anlarını çok iyi gözlemleyip,
Mutlaka yazmak istiyorum.
Ama daha önemlisi,
Kesinlikle kuvvetlice sarılmak istiyorum arkadaşlarıma ki,
Belki tekrar sarılmak için
Ömrümüz elvermez de,
Bir başka fırsat bulunmayabilir.