Kimin Eli, Kimin Cebinde?
Sezai MATUR
Adapazarı son birkaç haftadır müthiş bir dedikoduyla çalkalanıyor…
Konu Valilik Konağı’nın bulunduğu arazinin devriyle ilgili…
Herkesin ağzında bu konu var…
Anlatılanlar çok renkli ve de heyecanlı!..
Birilerine paralar, çekler verilmiş…
Birileri, birilerine kendini koruyucu tutmuş falan…
Herkes, konuşuyor gibi görünüyor ama işin aslını bilenlerden net bir bilgi almak mümkün değil…
Konunun taraflarından çıt çıkmıyor…
İş çok karışık görünüyor…
Bir çok kişiyi dinleyerek gerçeklere ulaşmaya çalıştım…
Henüz öğrenebildiklerimin tümüyle gerçek olduğunu düşünmüyorum…
Çünkü her konuşan olayı farklı ve de kendi penceresinden anlatıyor…
Bu yüzden de konuyu haberleştiremiyorum…
Ama anladığım kadarıyla görünmez bir güç olayın örtbas edilmesi için çabalıyor…
Bu konuyla ilgili çok net olarak gördüğüm bir şey var…
Anlatılanların onda biri doğruysa, bu işe bulaşanların başları çok kötü ağrıyacak…
Yani bir anlamda dokunan yanacak…
Kimin elinin, kimin cebinde olduğunun bilinmediği bir karışık işbirliği durumu görülüyor.
Ortada çok önemli kurumlarla ilgili çok önemli çok önemli iddialar var…
Bu iddiaların mutlaka ortaya çıkartılması gerekiyor…
Ben kendi adıma iddiaları; kendi imkanlarım ve çabalarımla araştırmaya çalışıyorum…
Bu noktada Valilik ve Cumhuriyet Başsavcılığı’nın da harekete geçmesi gerektiğini düşünüyorum…
Özellikle Vali Hüseyin Atak’ın emrindeki insanlar hakkında ortaya atılan iddiaları, üstlerini örtmek yerine detaylı bir şekilde araştırması gerekir…
Eğer yargıya intikal etmesi gereken bir konu da varsa, siyasi baskılara aldırış edilmeden mutlaka gereken yapılmalıdır…
Devlet adamı ciddiyetiyle tanıdığım Atak’tan bu beklenir…
Yardım mı, reklam mı?
Osmanlılar zamanında Ramazan günlerinde tebdil-i kıyâfet ile, pek çok zengin, hiç tanımadıkları mıntıkalardaki bakkal, manav dükkânlarına gider, onlardan veresiye defterini çıkarmalarını isterlerdi.
Baştan, sondan ve ortadan rastgele sayfaların toplamını yaptırıp, miktarını ödedikten sonra;"Bu borçları silin! Allah kabul etsin!" der, kendilerini tanıtmadan çeker giderlerdi.
Borcu ödenen, borcunu ödeyenin kim olduğunu; borcu sildiren, borçtan kimi kurtardığını bilmezdi...
Gizli verilen nafile sadakanın, açıktan verilen nafile sadakadan yetmiş kat dahâ sevâp olduğunu bilen zevât, yardımlarını mümkün olduğunca gizliden yapmaya gayret ederdi. Ecdadımız sağ ile verdiğini, sol elinden bile gizler, yaptıkları iyilikleri unutur
giderlerdi.
Bugün ise durum değişti…
Yardımı yapan bunun reklamını da ihmal etmiyor…
Yapılan da yardım mı reklam mı belli olmuyor…
En son Büyükşehir ve Merkez Belediye Başkanları’nın personeline erzak dağıtımı fotoğrafları aklıma ecdadın yardımı gizlemekteki ustalığını getirdi…
Sanırım bizimkilerin bu konuda almaları gereken ders bir hayli fazla…
İzmit Yuvacık’a götürdü!
Sapanca Gölü ile ilgili biz boşu boşuna yırtınıyoruz…
Komşu her konuda becerikli…
Sapanca Gölü’nden Yuvacık’a su taşıyacak 21 kilometrelik isale hattını 5-6 ayda bitiriyorlar…
Biz Sapanca Gölü’nden Serdivan Hızırilyas tepesine su getirecek 12 kilometrelik 3üncü isale hattını 7 yıldan bu yana bitiremedik…
Bu gidişle proje 2014’te bitecek…
Göl suyu 27 Ekim’de ise Yuvacık’a akacak…
Ne diyelim…
Hayırlısı olsun…
Biz bakarken, çok şeyimizi kaparlar…
