Komşum Neclâ’ya

İzzettin KÖMÜRCÜ

Komşum Komşum Neclâ’ya

Ne cezvenin sesinde

Ne kahvenin kokusunda,

Ne de köpüğünde

Yoksun.

Her kahvede aklıma gelen

Komşum.

Yüreğim kabar kabar,

Köpüğün kabarcıkları gibi

Unutmak mı?

Ne mümkün,

Komşum, kardeşim,

Can yoldaşım.

Yüreğindeki sevgi

Isıtırdı bizi

Yeterdi mahalleye komşum demek

Sen ne güzel bir komşuydun.

Her sabah terasta

Selamlaşırdık sessizce

Çayın kaynardı semaverde

Dostluğa, sevgiye, muhabbete.

Şimdi ne sen terastasın

Ne de bahçende

Bir boşluk var

Karşı evde,

Bir yalnızlık var içimde,

Yüreğimdeki kabarcıklar,

Hep seninle

Sen ne güzel bir komşuydun.

Her kahvede sen varsın,

Ve her yudumda

Boğazıma düğümlenen

Düğümlerdesin.

Boğum boğum,

Yüreğimdesin.

Gittiğine alışmak zor.

Gel desem gelemezsin,

Bağırsam da duyamazsın,

Dostum, arkadaşım

Komşum benim.

FAL

Fincanı evirip çevirdim.

Fallarda çıkarsın diye,

Gidişine inanmadım

Belki dönersin diye.

SEN VARDIN

Kızarıp dökülen her yaprakta

Sen vardın.

Bir orman yangınında

Yüreğimde yanıp

Boyun büküşüm

Kaderin gücündendir.

Geri gelmiyeceğini bilip

Susup,

Yeniden yanmaktır.

Bitmek bilmeyen

Unutulmaz anılarla

Yeniden yanmaktır

Gel ey sevgili

Gel ey dost,

Gel ey komşu.

Ayten İşsever

Bütün komşulukların ve arkadaşlıkların bayram tadında

olması dileğiyle..