Taraklı’nın Yol Sevdalısı Nurettin Karabacak

İzzettin KÖMÜRCÜ

Taraklı’nın İçdedeler Mahallesi’nde yaşayan 72 yaşındaki Nurettin Karabacak, ömrünü Taraklı’nın yollarına adamış bir isim. Şoförlük tutkusu, köyde çobanlık yaptığı günlerde yoldan geçen her arabaya el sallamasıyla başlar. Askerde ehliyet aldıktan sonra babasının ona bir minibüs almasıyla bu tutkusunu mesleğe dönüştürür. Üç çocuk ve sekiz torun sahibi olan Karabacak, o günleri özlemle hatırlıyor.
O dönemlerde Taraklı’dan Adapazarı’na yolcu taşıyan 12 kişilik minibüsçü grubunun bir parçası olan Karabacak, merhum Ahmet Tayhan, merhum Selahattin Koç, merhum Alaattin Duman, merhum Suat Sertçelik, merhum “Pilot” Fahri, Haluk Pektaş, Afer Avdan, Bahattin Keskin, Cemal Pilavcı, Nazmi Başarır gibi birçok isimle omuz omuza yol almış. Aynı marka minibüsler, parkın önünden doldukça kalkardı; saati yoktu. Bazen dört dakikada dolar, bazen iki saatte… Bu beklemelerin bile kendine has bir keyfi vardı.
Karabacak’ın unutamadığı bir anısı var;Adapazarı’na giderken Soğuksu mevkiinde bir avcı kayalardan düşüp yaralanmış. Minibüsü durdurup yaralıyı hastaneye yetiştiren Karabacak, o gün hayatını kurtardığı bu kişiden hâlâ minnet dolu sözler duyduğunu anlatıyor. “O gün yardımımla hayatta kalan adam, bana hep teşekkür eder,” diyor.
O dönemde Taraklı’da taksi az olduğu için köylere yolcu taşımak, düğünlerde çeyiz götürmek, acil durumlarda minibüsünü ambulans gibi kullanmak Karabacak’ın görevleri arasındaydı. Eczane eksikliği sebebiyle Geyve ve Adapazarı’ndan ilaç temin eder, köylülere ulaştırır; esnafın malzemelerini minibüsün üst bagajında taşırdı. Bugünün lojistik hizmetini adeta o yıllarda kendi minibüsüyle sunuyordu.
Yolculukları sırasında tarlada çalışan birini görse korna çalıp selam vermekten geri durmazmış. “Yol boyunca herkes beni tanır, selamımı alırdı,” diyor. Dört yıl boyunca kooperatif başkanlığı yapan Karabacak, sağlık sorunları nedeniyle şoförlüğe ara vermek zorunda kalmış ancak bu meslek sevgisini oğluna miras bırakmış. Oğlu Halit Karabacak da babasının açtığı yolda ilerlemeye devam ediyor.
Özellikle kış aylarında yaşadıkları zorlukları unutamayan Karabacak, Taraklı'nın çetin kış koşullarında Kazgıran, Abdal yokuşu ve Hacıosmanlar köyü gibi zor yerlerden geçerken yolda kaldıklarında köylülerin kendilerini misafir ettiğini, dayanışmanın önemini vurguluyor.
2000’li yıllarda, Taraklı Belediyesi’nin halk otobüsü hattı açmasıyla birlikte sekiz arkadaşıyla Taraklı Otobüs İşletmeciliği Kooperatifini kurmuş ve kurucu başkan olarak bu görevi üstlenmiş. Bugün yollardan uzak kalmış olsa da, Taraklı halkı onu hâlâ yolların unutulmaz yüzü olarak hatırlıyor.
Şimdilerde ise Taraklı halkı, sabah saatlerinde Adapazarı’na gidecek otobüs bulunmamasından şikayetçi. “Eskiden bu konuda kimse sıkıntı çekmezdi,” diyor Karabacak. Minibüsle yolcu taşımanın farklı bir keyfi olduğunu ve yolların kendisi için asla pişmanlık duyulacak bir çile olmadığını söylüyor. Taraklı’nın yollarında ve insanların anılarında, Nurettin Karabacak’ın izleri hep kalacak.
Haftaya tekrar buluşmak dileğiyle, sağlıkla ve huzurla kalın...