Çanakkale Destanı...
Destan
Ey Çanakkale! Duydum ki
Yazmışsın büyük bir destan,
Dinlemiş uzaktan yakından
Bütün vatan, büyük Türkistan.
Ayrılmış kimi anadan, kimi yardan
Kopup gelmiş Şam'dan Bosna'dan,
Her biri on beşinde delikanlıdan
At sürmüşler Anadolu'nun bağrından.
Kıyasıya bir taarruzun ardından
Kimi ğöğsünden, kimi sırtından,
Vurulmuştu her biri bir tarafından.
Kurşun delip geçmiş onun sırtından.
Cevat Paşa! Kalkarmıyız bunun altından?
Siperlerimiz doldu kandan, cesetten.
Sürekli gülle yağıyor karşı taraftan.
Görünen o ki kârlı çıkmayız bu savaştan.
Asker! Ümit mi kesiyorsun yoksa Allah'tan?
Sen savaş hele candan, yürekten.
Gelir elbet yardım ol Cömertten.
Yetmez mi bir bardak içsen şahadetten?
Biz büyük hüsranı beklerken hemen,
Gönderildi evliyaullahtan bir tümen.
Boğazın gitmesine kalmışken az bir zaman,
Artık bize bahardı, onlara da hazan.
#
