Kurtuluş Mesajı

Fahrettin YILDIZ

İlahi vahyin son aşaması olan Kuran, insanlığa nihai teklifler bütünü olarak sunulmuştur. Aşkın ufuktan gelen Kuran insana, hayata ve topluma yönelik bir mesajdır. O, kendine özgü dünyasının hayata yön vermek ve insanlığı kurtuluşa erdirmek arzusuyla kopup gelmiştir. İnsanın kurtuluşu, Allah’ın birliğini kavrayıp O’nun iradesine teslim olması ve dürüst bir şekilde yaşayıp imana pratik bir anlam kazandırmasıyla mümkün olur.

Dünyada artık her türden ilişkileri, galip Batı Medeniyetinin belirlediği günümüzde, insanlığın pek çok sorunlar içinde çırpınıp durduğu herkesçe bilinen bir gerçektir. Bunun temel nedeni, insanların Kuran kapsamında sunulan İslam’dan büyük ölçüde uzaklaşmış olmaları; Müslümanların da çeşitli nedenlerden dolayı mensubu oldukları İslam’ı bugüne hakkıyla taşıyamamalarıdır.

Bu açık gerçeğe rağmen, toplum düzenine ilişkin iddia taşımayı, İslam’ın özünden değil de harici bir meseleymiş gibi algılamak; İslam’ın sistemi olmayan kuru bir inanç, bir tasavvur ve hayatta uygulanması imkânsız olan yalın bir iman olarak görmek anlamına gelir. Hâlbuki İslam, toplumun tüm katmanlarına seslenen kapsamlı bir dindir ve İslam’a göre sosyal düzen, dinden bağımsız değildir. Bunun en açık delili, Kuran’ın temel tezi olan tevhiddir. Tevhid, yalnızca Allah’ın birliği ve tenzihle sınırlı değildir. O, aynı zamanda hayatın bütün organlarının organik birliğini ifade eden bir eylem ilkesidir. Tevhidin böyle bir aksiyon ilkesi olduğunu gösteren en güzel örnek ise, bütün Peygamberlerin hayatın organik birliğini bozan zulüm düzenlerine muhalefetle baş kaldırmış olmalarıdır.

Kuran’ın temel gayelerinden biri de, yeryüzünde adaletli bir sosyal düzen oluşturup insanlığın temel haklarını ve değerlerini korumaktır. Bunun için iyiliği buyurup ayakta tutmak, kötülüğü de gerekirse güç kullanarak ortadan kaldırmak Müslüman toplumun görevidir.

Kuran’ın sunduğu toplumsal düzen hukuki, siyasi ve iktisadi unsurlardan oluşur. Yasama faaliyeti, toplumsal hayatı oluşturan bütün süreçleri kapsar. Bunun Kuran da ki hukuki düzenlemeler, kişi ve toplum hayatını veri olarak alır. Bu bağlamda Kuran, yasama yetkisine, özel ve kamu hukukuna bide muhakeme usulüne dair ilkeler getirmiştir. Kuran’ın indiği dönemde, yasama yetkisi bütünüyle Allah’a ve elçisine aitti. Vahyin tamamlanıp Peygamber (as)’in vefat etmesinden sonra bu iş Kuran ve Sünnete ters düşmemek şartıyla toplumun sorumluluğuna ait görülmüştür. Bunun tabii sonucu olarak İslam toplumunun sonraki dönemlerdeki ihtiyaçları, İslam âlimleri tarafından oluşturulan fıkıh disiplinleriyle karşılanmaya çalışılmıştır. Onlar, Kuran ve sünnetteki yasamayı kaynak ve örnek olarak bu işi başarmışlardır. Kuran’ın toplumsal projesini anlayıp uygulamak için bu günde beyin gücüne ihtiyaç vardır.

Müslümanlar fiilen içinde bulundukları zamanı yaşanmamış kabul edemezler. Sömürü sistemleri olanca gücüyle yayılıp gelişirken, Müslümanların onlara seyirci kalma gibi bir lüksleri de olamaz. Şu halde İslam, Kuran’ın tarif ettiği şekilde insanlığın hayatında yeniden uygulama zemini bulmalıdır. Bunun en güzel şekli, Allah elçisi tarafından ortaya konulmuştur.

Kaynaklar: Bkz A’raf 7/59–93. Bkz: Al-i İmran 3/104, 110: Hac 22 /41 vb. Bkz: Bakara 2/219–222; Nisa 4/105, 128; En’am 6/151; Nahl 16/90; Mücadele 58/1–4 vb, Nahl 16/116. Bakara 2/221–230; Nisa 4/92–93, Maide 5/45; Nur 24/2–9 vb. Nisa 4/105–107; Maide 5/8 Bakara 2/282 vb. Yunus 10/59Nahl 16/116; Nisa 4/65; Ahzap 33/36 vb.