Yazmak İşe Yarayacak mı?

İzzettin KÖMÜRCÜ

Çocukluğumda hiç kitap okumadım desem yeridir. Biraz haylaz çocuk olduğum için elime kitap alıp okumak bir yana ders kitaplarını bile okumazdım. Ama nedense bütün tutumuma rağmen gereksiz kitapları da hep bir ihtiyaç olarak gördüm ve bulabildiğim gereksiz birçok kitap okudum. İlk defa ilkokul dördüncü sınıfta dükkânımızda okuduğum hikâye kitaplarından sonra kitap isteğine kapıldım. Ortaokul yıllarından itibaren kitap okumak bende bir tutkuya dönüştü. Siyaseti sevmemde en büyük etken galiba okuduğum kitaplar olmuştu. Yerel bir gazetenin ilk sayfasında Taraklı’ dan siyasi bir haber okuyunca siyasetin içerisinde yer almanın dışında gazete muhabiri de olmayı tercih etmiştim. O günden beri hep haberin peşinden koşmayı sürdürdüm. Siyasi partilerin her kademesindeki insanlarla haber edinme adına ilişkiler içerisinde oldum. Bu ilişkilerimi de hala sürdürmekteyim.

Yazmayı bir zorunluluk olarak görüyorum. Özellikle hem kendi ihtiyacıma cevap verecek konuları gündeme taşımak hem de Taraklı ’nın sorunlarını dile getirmek için sürekli yazıyorum. Son yıllarda gerçekten iyi bir performans göstererek herkes tarafından takdir edilen yazılar yazmaktayım. İyi bir okuyucu kitlesine sahip olduğumu iddia ederim.

Peki biz yazma duyarlılığını gösteriyoruz toplumsal konuları ele aldığımızda yetkililer gereken duyarlılığı gösteriyorlar mı bunu merak ediyorum?

Açıkça söylemek gerekirse son dönemde çevremde insani ve toplumsal duyarlılığa sahip insanları göremiyorum. Özellikle siyasetçilerin hatta milletvekillerinin gazetelerde yayınlanan yazıları daha fazla okuması gerektiğine inanıyorum. Bu nedenle şu konuya gelmek istiyorum. Bende çocuklukta başlayan yazma isteğim süresince aradan geçen 20 yıl içerisinde iktidarlar ve muhtevası değişse bile Taraklı Geyve arasında yapımı devam eden yol hakkında onlarca fotoğraflı haber ve sayısını hatırlamadığım kadar köşe yazısı yazdım. Benden başka gazetecilik yapan arkadaşlarıma ve meslek büyüklerime tavsiye ederek Taraklı yolundaki sıkıntıların sürekli gündemde kalmasını istedik. Hep Taraklı Geyve yolu hakkında yazdığımız yazıların işe yarayacağını düşündük. Taraklı yolu hakkında yazdığımız yazılardaki taleplerimizi, tenkitlerimizi ve tepkilerimizi değerlendirip yıllardır tamamlanamayan yol ile ilgili girişimde bulunan siyasetçilerde oldu.

Aslında yıllardır bir türlü tamamlanamayan Taraklı Yolu hakkında bir yazı daha yazmayı düşünüyordum ama ne yazık ki bu düşüncemden vazgeçtim.

Âcizane olarak şunu ifade etmek istiyorum. Karasu yoluna ödenek çıkarken devam eden diğer yol inşaatlarına ödenek aktarılırken Taraklı –Geyve arasındaki yapımı 22 Temmuz seçimlerinden sonra durdurulan ve iş makinelerinin şantiyede bekletildiği 12 km lik yola ödenek çıkartılamıyorsa iktidarın 5 milletvekili bu feryatlara kulak tıkıyorsa öyle anlaşılıyor ki Taraklı AKP için üvey evlat. Ben zannetmiyorum yazmakla bu iş çözüm bulacak.

Ama o sandık bizimde önümüze yakın zamanda gelecek.

Eğer Taraklı –Geyve arasında başlı kalmış 12 km lik yola ödenek çıkartılamıyorsa çıkıp ta seçim meydanlarında “Taraklı’ yı Küçük Akyazı yapacağız” deseniz ne demeseniz ne “Taraklı Sakarya’nın Vitrinidir” deseniz ne demeseniz ne. “Taraklı’ da Osmanlının torunları yaşıyor” deseniz ne demeseniz ne.

Sözün özü bir vekil olsa ne yazar beş vekil olsa ne yazar. Söyledikleri bir doğru söz var, o da “Beğenmiyorsanız bağlanın Bilecik Vilayetine”