Mart Beklentisi... Gel pisipisi!
Faruk Serkan YILMAZ
Öyle uzanamadığım ciğere “pislik” falan demeyeceğim. Kedi miyim ben? Hem ayrıca üzüntü de duymuyorum; elimden ekmeğim mi alındı sanki? Bana giren-çıkan olmadı yani. Aylardan MART da olabilir; fakat ben KEDİ değilim ki?
Birileri mart kedileri gibi bağırmamı bekliyor. Belli ki “doğru zamanda, doğru yerde, doğru kişiye nifak tohumu ek!” parolasıyla yola çıkmışlar! Ama bir sorun var! Evet, doğru yerde olabilirler, doğru zamanı, yani martı da yaşayabilirler; fakat beni nasıl kediye benzetebilirler?
Dediğim gibi, uzanamadığıma “pislik” demeyeceğim. “Pislik olan benim” de demeyeceğim. Fakat sütten çıkmış ak kaşık da değilim ben. Sınavı kaybetmemin tek sebebi benim yani. Bütün samimiyetimle söyleyebilirim ki; ben kendi akıl seviyemin düşüklüğünden kaybettim. Ben zekânın matematiksel çeşidine sahip değildim. Nitekim matematik ağırlıklı olan bu sınavı, düşük seviyedeki aklım kaldıramadı.
Ve kazık bir soru daha vardı!
Anladım ki; problemim sadece matematikten ibaret değilmiş. Meğer “Genel Kültür”üm de zayıfmış benim! Öyle ki; 2008 Avrupa Futbol Şampiyonu olan ülkenin, hangi ülke olduğunu bilemeyecek kadar cahil kalmışım!
Meğer adam akıllı “uyku kültürüm” bile yokmuş benim!
Lakin ben fikir adamlarından, futbolun “kitleleri uyutma aracı” olarak kullanıldığını öğrendim. “Halkımı uyutmak için 100 bin kişilik beşikler yaptım” diyeni duyduktan sonra, stadyumlara adım atmaz oldum. Hem ayrıca takım tutmayanı uyku da tutmaz düşüncesi vardı bende. Bu yüzden, UEFA Şampiyonu olan Aslan Cimbom’u bile tutamadım ben. Bunun bir sebebi de, aslanın kedigillerden oluşuydu!.. Kediler sobanın sıcaklığında hırıl hırıl uyurlar ya hani; o bakımdan yani!
Mutlaka bir şeyler biliyordur Türkiye Cumhuriyeti Devleti. Bildiği bir şeyler var ki; “kitleleri uyutma aracı” olan futbol hakkında sorular sormayı yeğliyor bünyesinde çalışacaklara. Böylece kendisine kimin dost, kimin düşman olduğunu belirliyor belki de! Öyle ya; “Su uyur, düşman uyumaz” derler. Ben düşman mıyım ki uyumuyorum?
Şimdi daha iyi anlıyorum 90 dakikalık bir futbol maçını, bir hafta boyunca neden tartıştıklarını. Meğer düşman ilân edilme korkusuymuş yurdum insanının tek kaygısı! Lise çağındaki gençlerimizin, futbola dair İDDİA kuponlarıyla oyalanmalarının sebebi varmış. Milli eğitim sistemimizin belirleyeceği sınav soru(n)larına, Milli Piyango İdaresi’nce çözümler getirilmiş! Meğer devlet eliyle, İDDİA gibi şans oyunlarının kuponlarıyla hazırlanıyormuş gençler devlette memur olmaya. Bu yüzden dalıyorlarmış derin bir uykuya!
Fakat “İçki, şans oyunları, putperestçe uygulamalar ve gelecek hakkında kehanette bulunmak şeytan işi birer pisliktir…”
Şimdi bana “Hani uzanamadığına ‘pislik’ demeyecektin?” demeyin!
Ben size, “ben demeyeceğim” demiştim; “Allah demeyecek” demedim.
Evet, yukarıda yazılanlar Allah’tan apaçık bir ayettir. “Pislik” diyen; kediye, bana ve devlete Hâkim olan Rabbimdir. O, hayat maçını yöneten adil bir Hakemdir. Gün gelir, uykudakileri de diriltir!
İşte o hayat maçını bitiren son düdüğe üflendiğinde; o düdüğe, sen istersen “İsrafil’in Sûru” de!
Ve tuhaf ki; ben böyle tem tek bir Hakem’den bahsederken, bir de başıma yan hakemler çıktı! Onlar verecekmiş rızkımı! Aç değilim ki ben; açtılar mı karnımı?
Ve ayrıca şairin de dediği gibi:
“Ben fakir bir adamım; param yok ki karım olsun.
Gece şeytan girer rüyama; sağ olsun...”
Yazgımdaki Leyla gelene kadar bana; rüyalarımla idare ederim ben. Gelinin ata binmesi; gelinin geleceğine garanti değildir hem…
Hem ne olmuş yani kaybettimse sınavı? Az yerim, olur biter!.. Leyla’msa, biraz daha bekler…
Boş verin! Asiller kızarmış ekmeklerini dişleyedururlarken; dilimlediğim umutlarımı, yüreğimdeki aşk ateşinde kızartırım ben.
İsterse bayatlasın umutlarım! Ben gözyaşlarımla umut makarnası bile yaparım…
Ekmek olarak garibe umut bırakılmışsa… Ve bende yeterince umut mevcutsa… Kim semer vurabilir sırtıma?
Zira at değilim, deve değilim ben…
“Gel pisipisi!” demenizle; öyle size gelemem.
Kedilik yapmazsam, nankör de olmam hem.
Peki ben kim miyim? Yeryüzünde halifeyim.
Ve doğum günümdür bugün benim.
İnsan olarak doğdum; insan kalmak niyetim…
