O Geceden Ders Aldık mı?
Bugün 17 Ağustos 1999 Felaketinin 10. yılını anıyoruz. Şaka gibi değil mi? Sanki O Acı dolu geceyi… O Kâbus dolu süreci daha dün yaşamış gibiyiz... Ama gelin görün ki üzerinden tam 10 yıl geçmiş...
O Geceyi 4ncü katta canlı canlı yaşayan biri olarak Hiç aklımdan çıkartmadım, aslında çıkartmaya çalıştım, unutmanın mücadelesini verdim ama olmadı...
O geceyi bir kez yaşadık, binlerce insanın nasıl canlı canlı enkaz altından Hayat yolculuğuna çıktıklarına şahit olduk... Haytırışlar ve kurtulma çığlıkları karşısında çaresiz, yetersiz ve beceriksiz kaldık... Yani 45 saniyelik bir kâbus geçirdik, Aktlımız başımıza geldiğinde ise her taraf yerle bir olmuştu...
İşte O Gece aramızdan ayrılanları..Çiğliklar la ve göz yaşları arasında ebedi istirahatgahlarına uğurladıklarımızı Unutmadık...Unutturmamak için de yemin ettik hep hatırladık, tipki bugün olduğu gibi...
O 45 Saniyelik kabüsü unutamazken, nasıl olurda Yıllardır birlik ve beraberlik içerisinde yaşadığımız, Birlikte sohbet edip birlikte gezip tozduğumuz arkadaşlarımızı unutalımki?...
Mümkünmü...Yusuf Özkan...Bu şehrin değerli şahsiyetlerinden biriydi...Eğitimci Yetiştirdiği öğrencileri, Hakemleri,Mezun ettiği kursiyerleri bu İsmi unutabilirmi..Yüreğinde biraz olsun vefa duygusu olan kimse Yusuf Özkan' unutamaz...
Aziz Kubilay Demir...Diş hekimiydi,Sakaryaspor'un da Basın sözcülüğünü yapiyordu...Adam gibi adam olarak nitelendirğklerimden birisiydi...Unut bakalım unutabilirsen...
Celal Sarıkaya...Genç bir insan, hayatının en verimli çağında bu dünyadan çekip gitti, Can dostum kardeşim dediğim nadir insanlardandı...
Doğan Erişir...Gençlik ve Spor İl müdürlüğünde çalışıyordu, Antrenörlük yapiyordu,sohbet ederken bile Yüzü kızarırdı sevgili kardeşimin kendisini bugün tam 10 yıldır görmüyorum...
Şeref Başoğlu...Spor camiasında örnek gösterilecek bir isimdi...Hatır gönül kırmazdı,sanki iyilik abidesiydi ama maalesef onuda göremiyorum...
Uğur Salman...Sakaryaspor yöneticisiydi,Can gibi candı...O Kabüs dolu gecede yolcu ettik...Hem de göz yaşlarıyla...Daha niceleri, isimlerini hatırlayamadıklarım sakın bana alınmasından Ben hepsinin Ruhuna Dua ediyor...Hiçbir zaman kendilerini ne aklımdan ne de Kalbimden çıkartmiyorum...
Aslında Deprem şehitlerini 17 Ağustos dan, 17 Ağustos'a değil, onları hep aniyor,onlar için hep dua ediyorum...Tipki bugün olduğu gibi...
Bugün Onbinlerce insan sizler için dua edecek...Meza başında 10 yıl öncesinin acısıyla göz yaşı döküp hatırlanacaksınız...
Mekanınız cennet olsun...Allah sizleri Hazreti Peygamberimizin komşusu etsin,O Mübarek peygamberimizin Şefaatine nail etsin...
Sizleri saygı ve sevgiyle anıyorum,Nur içinde yatın mekanınız Cennet bahçesi olsun...Can Dostlarım...
GÜNÜN SÖZÜ: Oyuncakları bırakıp kalplerlen oynayanların adı aşk kaldı...