Diyarbakır Gezisinin Ardından
Sezai MATUR
Hendek Belediyesi'nin 1 günlük Diyarbakır gezisine katılanlardan biri de benim...
30 kişilik Sakarya heyetinin bu gezisi kamuoyunda oldukça yankı buldu...
Hendek Belediye Başkanı Ali İnci, geziyle ilgili ilk düşüncesini benimle paylaştığında "ilginç" ve belki de "faydalı" olabileceğini düşündüm...
Hükümetin bir türlü açamadığı demokratik açılım paketi tartışmaları sürerken "Sakarya"dan, "Diyarbakır"a yapılacak bu tür bir gezinin henüz içeriği tam olarak açıklanmasa da demokratik açılıma katkı verebilirdi...
Sakarya PKK terörüne onlarca şehit vermiş ve teröre tepkisini zaman zaman kitlesel hareketlerle ve abartılı olarak ortaya koymuş bir kent...
Diyarbakır ise binlerce evladını, 20 yılı aşkın bir süredir devam eden bir kavgaya kurban vermiş bir şehir...
Ve PKK terörü; eğer bitecekse, bitirilecekse bu iki ilde atılacak barış tohumlarıyla, bu iki ilde söylenmeye başlanacak barış şarkılarıyla bitebilir, bitirelibilir...
Ben bu düşünceyle Diyarbakır gezisini önemsedim...
Bazı çevreler bu geziye tepki gösterse de ben hiç çekinmeden gezi teklifine hemen " evet" dedim...
Oldukça yorucu bir yolculuk olmasına rağmen geziye katıldığıma hiç pişman değilim...
Bir kere buradan baktığımızda "karşı taraf" olarak gördüğümüz Diyarbakır'ın aslında hiç de "karşı taraf" olmadığını yaşayarak anladık...
Diyarbakır da Sakarya gibi bu kavganın bir an önce bitmesini, akan kanların durmasını istiyor...
Diyarbakır halkının rahmetli Gaffar Okan'dan dolayı Sakarya'ya, Hendek'e karşı inanılmaz bir sevgi besliyor...
Gaffar Okan nasıl yapmış anlamadım ama Diyarbakır halkının gönlünü fethetmiş...
Şehit edilmesinin üzerinden 10 yıla yakın bir zaman geçmesine rağmen hala unutulmamış...
Neredeyse tüm işyerlerinde bir Gaffar Okan fotoğrafı var...
Her sohbette söz Gaffar Okan'a geliyor...
Analar-babalar çocuklarına Gaffar adını vermek için adeta birbirleriyle yarışmış...
Şimdi Diyarbakır'da binlerce Gaffar adında çocuk var...
Gaffar Okan adı Diyarbakır'daki ziyaretlerimizde ev sahiplerimizle aramızda "müthiş bir yakınlık" kurulmasına neden oldu...
Zaten bizim heyetin sözcüleri de gezinin amacını izah ederken Gaffar Okan'ın kurduğu gönül köprüsünün üzerinde yürümeye çalıştılar...
DTP'li Diyabakır Büyükşehir Belediyesi'ne yapılan ziyaret gezinin ana fikri açısından önemliydi...
Başkan Osman Baydemir'in güllerle karşıladığı heyet, Baydemir'in oldukça nazik ve de içerikli konuşmasından oldukça etkilendi...
Güzel bir konukseverlik örneğiyle Baydemir, heyette yer alan bir çok kişinin kendisi hakkındaki ön yargılarını sonlandırdı...
Esnaf Odaları Birliği ile Ticaret ve Sanayi Odası ziyaretlerimizde esnaf ve iş dünyasının görüşlerini dinleme imkanı bulduk...
Onlar da kesinlikle çatışma ortamının son bulmasını ve demokratik açılımın bir an önce gerçekleştirilmesini istiyorlar...
Diyarbakır'da kiminle konuştuysak herkes "kanın durması" isteğini dile getiriyor...
İstenen tek şey barış, barış...
Bunun için de Kürt kimliğinin tanınması gerektiği ifade ediliyor...
Canlı yayın konuğu olduğum Can TV'de konuştuğumuz meslektaşlarımız halkın Kürtçe yayın yönündeki taleplerini anlattılar...
Haber spikeri müthiş güzel Türkçe'sine rağmen Kürtçe'yi savunuyor...
Annesinin Kürtçe bilmediğini, dolayısıyla TV'de, radyoda Kürtçe konuşmak istediğini belirtiyor...
TRT ŞEŞ'e başvurmuş...
Orada çalışmak istiyor...
Yayında özetle şunu söyledim:
Biz Sakaryalılar olarak hiç bir annenin ağlamasını istemiyoruz. Bu nedenle adı demokratik açılım veya bir başka şey, ne olursa olsun, bu sorunun mutlaka çözülmesi şart.
İstiyoruz ki, bundan sonra bir tek kişi bile ölmesin... Ülkeye barış hakim olsun, adı terör veya savaş her neyse son bulsun, anneler ağlamasın.
Not: Yazıyı tamamladığımda Siirt ve Hakkari'de 6 askerimizin şehit olduğu haberini öğrendim. O çocukların evlerinde yaşanan acıyı düşündüm. Gerçekten de ateş düştüğü yeri yakıyor. Yoksa bu ülkeyi yönetenler bunca yıl, o ateşleri kendi yürekleri hissetseydiler bu sorun çoktan çözülmüştü. Mehmetçiklerimize Allah'tan rahmet diliyorum.
