Kur’an Sorgulayan Bir Kitap İnsan Da Sorumlu Bir Varlıktır

Fahrettin YILDIZ

Allah, insan elinin uzanamayacağı ve değiştiremeyeceği evrensel prensiplerin tek faili olarak tanınmalı ve Ona böyle inanılmalıdır. İnsanı diğer canlılardan ayıran en önemli özellikse aklıdır. Bunun için insan, aklıyla kendini koruyacak, hayatını idame ettirecek ve inancını tayin edecektir. İnkâra şartlanmış mantığın, gerçekleştiği takdirde inanacakmış gibi bir teklif getirmesi ise masum bir düşünce değil, bir nevi alay ve inkar kılıfıdır.

Kuran’a gelince o hem her türlü düşünceye açık hem de her türlü inanç ve görüşü sorgulayan bir kitaptır. Bu yüzden o, insandan inancının ve düşüncesinin doğruluğunu ispatlayacak deliller ortaya koymasını ister. Sağlam delile dayanmayan hiçbir inancı ve düşünceyi doğru kabul etmez. İnsana, hak ve özgürlüklerinden doğan görev ve sorumluluklarını hatırlatır. İnananın inancından, inanmayanın da inkârından sorumlu olduğunu bildirir. Bu da Kur’an’ın sorgulayan bir kitap, insanın da sorumlu bir varlık olduğu anlamına gelir.

Bu durumda Kur’an’ın insana tanıdığı inanç, düşünce ve ifade özgürlüğünü; benimsediği sorgulayıcı ve ikna edici usulü öncelikle Müslümanlar kabul edip benimsemeli; alternatif fikirleri, düşünceleri ve farklı yorumları ilkin onlar kendi aralarında hazmetmelidir. Aksi halde kendi içlerinde birlik, huzur ve güven sağlayamazlar; aksine kendileri gibi düşünmeyen Müslümanları önce mürtet ya da kafir ilan ederler; ardından da onlara savaş açarlar. 

Bizim dışımızdaki toplumlarla ilişkilerimizde ise Kur’an’ın önerdiği inanç ve düşünce özgürlüğünden yararlanmalıyız. Özellikle günümüzde Batı dünyasında Hıristiyanlığı terk edip ateist olanları- ki bunların Avrupa genelinde %45-50’lere ulaştığı söyleniyor- İslam’la buluşturabiliriz. Çünkü bunlar, daha fıtri ve akli bir din aramaktadır. Bu din de İslam’dır. Şayet Kuran’a, nebevi sünnete, salim akla ve müspet ilme dayanıp hurafeden arındırılmış bir anlayışıyla ortaya çıkarsak, bu insanları kazanıp İslam’la buluşturabiliriz. Aksi halde kendi dışımızdakileri ihtidaya davet şöyle dursun kendi içimizden pek çok kişiyi bile mürtet hale getirip gençlerimizi kendi ellerimizle dinden uzaklaştırıp ateizmin kucağına itmiş oluruz.

Sonuç olarak, en önemli zafiyetimiz, “taklitçiliğimiz, defolu kişiliğimiz ve sistemli düşünemeyişimiz”dir. Hâlbuki bizden istenen Allah’ın verdiği aklı, insanlığın hayrına kullanabilmektir. Çünkü insanları tevhit ilkesi etrafında birleşmeye çağırıp hak ve adalete dayalı bir uygarlık kurmak için gelen Kuran’ın hedefi, inanmış insan faktörü devreye girmeden gerçekleşmez. Aksine onun belirlediği yüksek idealler, ancak ona hakkıyla inanıp uyan müminlerin eliyle gerçekleşmiş olur. Zira ne modernizmin bireyci pragmatik anlayışıyla yoğrulmuş bir demokrasi ne de servet transferinden başka bir işe yaramayan liberal dünya görüşleri, insanlığın derdine çare olabilir. Çünkü bunların hiçbiri, dünyada hüküm süren insan hakları gaspını, çevre sorunlarını, açlık ve sefaleti, savaş ve terörü önleyebilecek güce ve özelliğe sahip değildir. Tam tersine anılan sorunların hepsinin değilse de büyük bir kısmının gerçek müsebbibidir. Bunun için her zaman olduğu gibi bu gün de insanlığın yine İslam’a ihtiyacı vardır. Bu durumda bize düşen görev, yeni düşmanlar aramak yerine ortak bir akıl oluşturup tüm insanlığa hayırlı ve yararlı hizmetler sunabilmektir. Bir de şeytanı hep dışarıda aramayalım; onun içimizde de olabileceğini, hatta masum bir görünümle pek çoğumuza uydurma bir din yaşatabileceğini asla unutmayalım.