Ah, Bakamam Ben
Yangın toprakmışım meğer ben, yağmura hasret, küçücük bir damla ile de gözleri açılan tomurcuk, devamlı bakan, bilmek isteyen, öğrenen, sonrada kâh gülen, kâh tuzlu suyu kapkara gözlerden akıtan.
Işıkları kapatırsanız yağmur damlalarını duyabilirsiniz.
Al güllerin üzerine düştüklerinde nasıl parlarlarsa,
Sen de gözlerimi kapatınca öyle parlıyorsun işte.
Bir dahaki gün yine yağmurla gelir misin bilmem,
Az daha kal…
Tekrar, rüzgârla çoğalacak yağmur, bekle gitme
Uçuşan, kokusuyla!! ahhh saçlarından
Yüzüne bakamadım ki…
Kabul, herkesin bir derdi var ama benimki de sen
Kal, kara gözlerin, gözlerimde ki siyahlığa denk gelsin
Çünkü rengin karşındakinin gördüğüdür
Buzlu şerbettir yanakların benim için
Güldüğünde..
Ah güldüğünde, parlar güneş gece vakti
Baktığında
Ah baktığında, yanar içim yangın yeri gibi
Dokunduğunda
Ah dokunduğunda, erir bedenim, minik buz zerreciği ben
Ben bakamam sana
Her bakmaya çalıştığımda kaybolan sen, her seferinde gün ağarmasını bekleyen ben, Ah bakamam ben, yağmurda durur, sende yok olursun. Ah bakamam ben…
#