İzzettin KÖMÜRCÜ Dıngıldak Masa

Hayırlı Geceler Hatcapla !!!

Değerli Okuyucular,

Sizlerle Bu yazımda daha önce paylaştığım Taraklı’da Yaşanmış hikayeyi bir kez daha Paylaşacağım…

Taraklı ilçesine bağlı köylerden birinde çok enteresan bir olay yaşanmış.

Nedir bu olay derseniz? Kısaca Anlatayım

Eskiden köylerimizde zengin aileler olurmuş. Bunların mal varlığı çok olduğu için komşu köylerde fakir olan ailelerin çocuklarından “beka” (çoban) tutulurmuş. Köyün birinde zengin ailelerden biri kendilerine günlük işlerde yardımcı olabilecek “beka” getirmiş. Bu delikanlı çalışkanlığı ile öyle faydalı olmuş ki zaman zaman köylünün bile işine yaramış. Köyde ki vatandaşlar bu delikanlıyı çok sevmişler ve onu köyden evermek istemişler. Delikanlı’da köylünün bu teklifini kabul etmiş. Ancak eski adetlerde evlenecek olanlar evleneceği kişiyi görmeden evlenirmiş. Bizim delikanlıya söylenen sözler evleneceği kadının dul olduğu ve variyetli bir insan olduğu anlatılmış. Tabii o zamanlar nikâhlar kıyılırken eşler yine birbirini göremezmiş. Aracı olanlar vekâlet alıp nikâhlarını kıyarlarmış. Buda aynı şekilde olmuş. "Güvey" gecesi kadınların toplandığı bir salona damat getirilmiş. Bir köşeye oturtulmuş. Hikâyenin geri kısmını damadın ağzından dinleyelim.

“Bulunduğum evde elli ye yakın bayan vardı. Üzerinde gelinlik kıyafeti olmayınca kimin karım olacağını anlayamamıştım. Oturduğum yerden durumu izlemeye başladım. Kadınlar kendi aralarında konuşuyorlardı. Bende bu arada eşim acaba hangisi diye merak ediyordum. Vakit ilerledikçe bazı bayanlar “Hatcapla (Hatice Abla) hayırlı geceler deyip ayrılıyordu. Kalanların sayısı gittikçe azalıyordu. Sayı on’a kadar düşmüştü. Halâ evleneceğim kadını bilmiyordum. İçlerinden hoşuma giden bayanlar olmuştu.” Ancak Hayırlı Geceler Hatcapla” diyen gidiyordu. Kadınların sayısı en son ikiye düşmüştü. İçimden dedim ki “inşallah sona şu kadın kalmaz” diye düşündüm. Son bayanında ayrılma zamanı gelmişti. İkisi birden ayağa kalktılar. Ve korktuğum başıma geldi. “Hatcapla hayırlı geceler” deyip ayrılan bayan son umudumdu. İşte dünyamın yıkıldığı an. Oda ayrıldı.

Bana düşen vazife evi terk etmekti. Bende onu yaptım ve dedim ki... “Hayırlı Geceler Hatcapla”…