Vicdanımdaki Ses
Aklıselim olan insan savaş yapmaz. Aklıselim insan kavga etmez. Aklıselim olan kişi paylaşmayı sever. Aklıselim olan kişi yardım sever. Aklıselim olan kişi hak yemez yedirmez. Biz değerlerimizi mi kaybettik acaba. Geçici bir dünyada bu doymazlık aymazlık neden? Hiç mi ders almıyoruz okuduğumuz tarihten. Hele şu iletişim çağında seyirci bir insan topluluğu olur mu? Bana dokunmayan yılan misalimi bakıyoruz hala dünya ya. Yazık ki çok yazık… İnsan olmanın manasını kavrayamadık. İnsan olmanın onurunu yaşayamadık. Ne yapmamız gerekir belki bunu bile düşünmeyen milyonlarca kişi var. Eğer şu olup bitenlerden bir ders çıkarmıyor ve bir çare düşünmüyorsak, vurdumduymazlığımız devam ediyor ise, vicdanımızdan bir ses gelmiyorsa bize yazıklar olun. Batsın sizin hırsınız. Batsın o ihtiraslarınız. Batsın o menfaatleriniz. Batsın o makamlarınız. Batsın o kazançlarınız. Gözünüze dizinize dursun.
Sonuç olarak şöyle diyelim. Vicdanlarına cüzdanla değer biçenlerle yapılabilecek tek mücadele, cüzdanlarının esiri olmayan şahsiyetlerin bir araya gelerek birlikte hareket etmekten başka çaresi yoktur. Kapitalizmin gücü başka türlü def edilemez. Bunu başara bilmenin tek yolu da kapitale köle olmamak lazım. Bizi mahveden şey üç kuruşa bel bağlamak… En önemlisi rızkın sahibi Allah olduğunu unutmak…
Saygılarımla.