M. Ali ÇINAR Onuncu Köy

Neyi Tam Öğrenebildik ki!

Müslümanız elhamdülillah dedik mi dedik. İlim Çinde de olsa gidin bulun ve alın, gittik mi gittik. Aldık mı almadık. Ne tam dinimizi ne de çağdaş ilimi öğrenemedik. Kıl beşini. Tut işini. Kaldır leşini. Nasıl bilirsiniz iyi biliriz. İşte bu. Bir ömür maalesef böyle geçti. Anlatılanları dinledik. Araştırma yapmadık. Buluş dersen maalesef hiç mi hiç yok. Hatalarımıza sırtımızı döndük. Açıklamadık. Bizim çocuk bina okur, döner döner yine okur. Adı bilinmeyen ülkeler bile bizleri solladı. Biz çalışmayı ve üretmeyi öğrenemedik, öğretmediler. Halada öğretmiyorlar. Öğrenmiyoruz. Her şeyi Allah tan bekliyoruz. Allah her şeyi vermiş en önemlisi “Akıl” aklımızı beğendik, herkesten akıllıyız dedik. Üç kuruş para kazandık hükümdar olduk. Fakir bırakılmış bir ülkede parokrasi hâkim olur demokrasi değil. Para kimde güç onda... Makam kimde güç onda biz vatandaş rıza olarak hayatımızı sürdürmeye çalışan gariban, mahcup, mahzun ve üzgün efendiler…
Bakın değerli dostlar. Elin gâvuru dediğimiz ülkelerden aldığımız besmelesiz yapılan araçları kaç besmeleyle çalıştırıyoruz biliyor musunuz? Kullandığınız alet edevatların yüzde kaçı yabancıların hüç düşündünüz mü? Depremler kaderdir ama binaların göçmesi kader midir, yoksa beceriksizlik ve bilgisizlik midir? Biz henüz kabuğumuzu kıramadık. Hala düşünmekten uzak algıdan yoksun bitik bir toplumuz. Çırpınıyoruz zannediyoruz, belki de çırpınıyoruz ama çırpındıkça batıyoruz.
Kısacası ilimde ve irfanda yükselmek istiyorsak, önce sloganları bırakalı… Gerçek hayatla yüzleşelim. Ahlakı Kur’andan ilmi dünyadan almadıkça dualarımız bize bir şey kazandırmayacak. Bugün zengin olursun taht kurarsın, yarın torunun bir başkasının tahtına çay götürmek zorunda kalır. Aklımızı başımıza alıp gereksiz bilgilerle insanları oyalamayalım. Kandırmayalım. Dünyanın en güzel coğrafyasında bahane istemiyorum. Cennet yaratılsaydı dünyada, Türkiye de yaratılırdı. Burası bahane üretme yeri değildir. Üretme yeridir. Bu topraklarda üretim yapamıyorsanız dünyanı başka yerlerinde sefil ve rezil olarak yaşarsınız. Önce gerçek dinimizi öğrenelim ve ardından aklımızı kullanmasını emreden Yüce Kitabımıza kulak verelim. Belki kurtuluşumuz olur. Aksi halde uyu uyu yat uyu cümleleriyle ömürler tükenir gider. Ne tam dünyamızı ne de ahiretimizi kazanabiliriz. 
Sonuç gözlerimizi dünyaya açıp nerde yanlış yapıyoruz üzerinde çalışalım. İnançsız toplumlara neden muhtacız acaba diye düşünelim. Böyle güzel bir ülkede yaşamanın bedelini ödeyelim.
Kalın sağlıcakla…