Emel ÇETİN
Yaremel
Şiirden Şehir O, Adı İzmir...
Bilirim ki değişmez yazı
Canıma od çalsa da
Mavi ‘den körfez bazı
Hatırası gamından pek kârım
Şiirden şehir o
Adı İzmir…
Ol ki benim,
Şehirden yârim…
Parendeler attığım
Buca sokakları…
Tabanvay’la turladığım
Kordon boyu, Alsancak surları…
Hatay’dan kordona inen
O yüz, basamaktan körfez şehir ki,
Adı İzmir…
Şöyle ki;
Yaz akşamların da,
O daha bir ıhlamur kokan şehir
O yazları daha bir şiir
O şiirden şehir
Adı İzmir…
İçinde pek yabanca ihsan
Dışında yek tabanca insan…
O ki, bambaşka bir lisan.
O şehirden şiir
Adı İzmir…
Daha mı mavi her denizden körfezi
Yek keza suspus eder gizemi
Hasbıhalden sur örmüş dilbazı
Yaşandıkça katar ömür her dem’i
O şiirden şehir
Adı İzmir…
Bir bana mı aşktan yana garezi
Ya beni bilmedi, ya da ben aşkını
Parke taşlı sevgi yolu mu marazi
Ben mi durmuşum olmazda
Aşk mı mazi şiir dolayında…
Şehirden şiir o
Adı İzmir…
Gayri cüretkârım
Bilirim ki değişmez yazı
Canıma od çalsa da
Mavi ‘den körfez bazı
Hatırası gamından pek kârım
Şiirden şehir o
Adı İzmir…
Ol ki benim,
Şehirden yârim…
