M. Ali ÇINAR
Onuncu Köy
Birileri Bizleri Oyalıyor
Yayın:
Güncelleme:
Allah aşkına, bir bakın şu tartışmalara. Nelerle uğraştırıldığımıza bir bakın. Üzüm çekirdeğini doldurmayacak konularla bizleri nasıl oyaladıklarını görün artık. Halkımızın sorunlarını ele alıp çözüm üretmek yerine, işe yaramaz konuları bir sorun olarak gösteren zihniyeti tanıyın lütfen. Dünyada 500 üniversitenin içinde kaç üniversitemiz var aklımızın işi değil. Üniversiteye girip mezun olan ve iş bulamayan kaç delikanlımız var umurumuzda değil. Şu an ilk ve orta öğretimde 14 milyon gençlik 10 yıl sonra hayatın içinde acaba hangi tedbirleri aldık? Her geçen gün hapishane sayımız artıyor farkında değiliz. Çözüm üretmekten daha çok makam ve mevki kavgalarını görür olduk. Emanet ehline değil, ehil olmayana verilirken gerçekleri de ya görmemezlikten ve ya duymazlıktan geliyoruz. Çareler üreteceğimiz yerde sorunların kronikleşmesine yardımcı oluyoruz. İş yapmadan yapmış gösteriyoruz. Sahi biz kimi kandırıyoruz sizce?
Değerli dostlar. Sizde bu okullardan geçtiniz. Baba oldunuz. Size de aynı nutuklar okundu. Velilerinize yaldızlı sözler söylendi. Ne oldu sizin haliniz. Sizin başaramadığınızı sizler çocuklarınızdan istiyorsunuz şimdi. Acaba onlar başarabilecek mi? Bakın dostlar. İki tehlike kapımızı çalmaktadır. Birincisi, okuyup ta mezun olanların yüzde 60 şı iş bulamayacak. Okuyamayanlar zaten işsiz. Öğrenciyi 6 yaşında okula alıyorsunuz; 19 yaşında ailesine teslim ediyorsunuz. Kuru ezberin ötesine geçmeyen bilgileri beyinlere doldurup sınavda tamamını bile yapsalar yüzde 80 ni nin dışarıda kalacağını da biliyorsunuz. Yine de okullarda eğitim alarak çocuklarımız iş bulabilecek düşüncesi bizleri oyalamaktadır. Ağırlıklı olarak sanata yönelmeyen bir neslin işsiz kalması kaçınılmaz olduğunu endişeleriniz aslında söylüyor. Ama bir umut deyip okuldan dershaneye, dershaneden de dershaneye çocuklarımızı göndererek acaba bir üniversite okutabilirliyiz düşüncesi bizlerin bütün sermayesini alıp götürüyor. Sonunda da bak ben gerekeni yaptım okusaydın adam olur dun deyip son darbeyi vurduktan sonra o gençten hizmet bekliyoruz. Çocuk ne yapsın, 19 yıl okudu. Çanta taşıdı. Öğretmenini dinledi. Müdürünü dinledi, uzmanını dinledi velhasıl dinledi de dinledi. Sonuç, dedim ya bütün sınavlarda öğrenciler bütün soruları yapsa siz üniversitelere kaç öğrenci alabileceksiniz. Sorun burada dostlar. Biz hala öğrencileri anlamada ve onları yönlendirmede sorunlar yaşıyoruz. Başaramayınca da şaşıyoruz. Aslında şaşılacak bir şey yok. İlk düğmeyi iliklerken yanlış ilikledik. Gerisinin yanlış olacağı belliydi.
Evet değerli dostlarım. İşimiz oldukça zor görünüyor. Etrafınızdan hep iyi sözler duymak istiyoruz. Ama dost acı söyler gerçeği söyler. Eğitim ve öğretim ile kalkınmışlık doğru orantılıdır. Laf ebeliği ile eğitim olmaz. Gelişen ülkelerin uygulamaları bizde olmadığı sürece de başarı elde edemeyiz.
Lütfen aklımızı kiraya vermeyelim. Düşünelim, sorgulayalım. Ve hesap soralım. Benim çocuğum 19 yıl okul okudu. Şimdi niye sokakta işsiz güçsüz diyelim. Birileri bunun hesabını vermeli artık değerli okuyucularım. Siz kendinizi düşünmezseniz sizi kimse düşünmez. Hepinize saygılarımı sunar ve sorgulamalarınızla kendimize gelmemizi sağlayalım diyor saygılarımı sunuyorum.
#
