Dr. Dursun Bostancı Sakarya'dan Sesleniyorum

Çaycı Necmi

Deprem öncesi Geyve Hastanesine geçici görevle gönderildiğimde,

Daha önce oraya giden bir arkadaş

“Çaycı Necmi var” dedi.

İlk öyle tanıdım kendini.

Yıllar sonra kader bizi Geyve’ye sürüklediğinde,

Aynı ortamda bulunmaktan zevk aldığım,

Samimiyet ve iyi duygularından asla tereddüt etmediğim

Kesinlikle güvenilebilecek bir insan olarak tanıdığım

Ender insanlardan biriydi.

Hep düşünmüşümdür.

Eğer tahsil yapma imkanı olsaydı,

Ve bu hastanede, başka bir görevde çalışsaydı ne kadar yararlı olurdu diye.

***

Hastane personeli değildi.

Ancak hastanede işini yapmadığı,

İhtiyaç olunca yardım etmediği insan yoktur.

Çaycılık, makam şoförlüğü, hastalara yol yordam göstericiliği,

Hemşirelere abilik…

Hastaneyi sanki kendi işiymiş gibi seven,

Görevi olmadığı halde kendisinden istene işleri

Bir vazife azmiyle yapan

Geçici görevle gelen tüm doktorlara bile

Kırk yıllık ahbapmışçasına sahip çıkan birisiydi.

***

Amma abartmışsın denebilir;

Ben ise daha eksik söylediğim kanaatindeyim.

Bu arada sevgiyi abartsak ne olur?

İnsanlar arasında, ayrışmanın, ötekileştirmenin

Giderek arttığı bir dönemde,

Bırakın da sevgiyi abartalım.

***

Daha önce de ifade ettiğim gibi,

Kesişen hayatımızda birlikte olduğumuz

Yazacağım birçok Geyveli, Taraklı'lı, Pamukova'lı dostum var.

Onları da mutlaka yazacağım.

Sonraki zamanlarda yazacaklarım kendilerini daha az sevdiğimi 

O yüzden de sıralarının geç geldiğini düşünmemeliler.