Dr. Dursun Bostancı
Sakarya'dan Sesleniyorum
İÇİMİZ DIŞIMIZ KORONA OLDU
Bir buçuk yıla yaklaştı.
Gerçekten içimiz dışımız korona oldu.
Yasaklar, bu yasakları delenler.
Hasta sayıları, vaka sayıları, ölenler kalanlar...
Televizyonda Sağlık Bakanı bu akşam ne diyecek diye beklemeler...
Bir yerlerden dışarıya çıkma izin belgesi temin edenleri duyup
Evin penceresinden umutsuzca dışarıyı seyretmek...
Psikopata bağlamayan kalmadı aramızda.
****
Nasıl bir nimetmiş farkında olmamışız
Evladına, sevdiklerine sarılmak,
Dostlarınla kucaklaşmak
Sık yapmasak da aile toplantıları ve birliktelikler
Beraber gezmeler
Mahallede sokak başında ayakta yapılan muhabbetler
İş yerinde arkadaşlarla geçirilen vakitler
İstediğinde bir lokantada yemek yemek
Berberde tıraş olmak
Ebediyete uğurladıklarını mezarlıkta ziyarete etmek bile,
Gerçekten de elimizdeyken farkına varmadığımız
Çok basit gördüğümüz
Sıradan sayıp önem bile vermediğimiz şeyler
Esasında gerçekten de birer nimetmiş.
*****
Geçen yıl ucu görünmeyen bir tüneldeydik.
Bu yıl da çıkışın tam ışığını göremesek bile
Yaşlılar aşılarını oldu
Aşılar peyderpey gelmeye devam ediyor
En azından son viraja yaklaştığımızı hissediyoruz.
****
Tünelin sonuna doğru yaklaştığımızı hissediyoruz da
Acaba başka virajlar var mı
Bu döneceğimiz , sondan önceki viraj mı
Hala tam bilemiyoruz.
Bunun kararını millet olarak biz vereceğiz.
Eğer verilen kısmi serbestlikte
Kurallara uymaya katlanabilirsek
Psikopata bağladık ama ,
Biraz daha sabretmemizin farkında olabilirsek
Umulur ki tünelin çıkışından önceki son virajda olabiliriz.
