Mustafa Özbilge Dıngılım

Böğürtlen

Ne annenin canı yanar ne çocuğun,

Kana karışır mayhoş bir damla, böğürtlen...

Gömleğin yırtıldığı, suyun sıçradığı,

Dudağım mor, kollarım çizik, böğürtlen...

Sen şehirlere kanarsan böğürtlenden uzak,

Damarlarında sade acı bir harman,

Ne şimdi çocuk mutlu ne annesi,

Dervişin azığıdır, böğürtlen...