Mustafa Özbilge Dıngılım

Akşamüstleri

Telaşlı bir kadın gibi filesine dolduran
Kirpiklerin arasından süzüle süzüle
Geceye doğru akan delişmen gündüzü
Uysal bir çocukçasına bileğinden tutup
Ufka adım adım taşıyan akşamüstleri

Gün devrildi
Çıktı akşamüstleri
Katarların hüzünlü yolcuları
Artlarında yürekleri
Rüzgârın yapracıkları gibi
Mahzun ve kırılgan
Ömrün neresindedir şimdi akşamüstleri

Son parçasında biçilmiş bir kumaşın
Boşluğu dolduracak tek tuğlanın
Okulda zil
Kışlada içtima
Göçtü kervan
Kaldık dağlar başında