Derya DOĞAN
Bad-ı Saba
Sen
Yayın:
Güncelleme:
Yürek ne yangın yeri
Ne cenaze evi.
Çorak bir arazi sanki.
Gözyaşlarımdan nasibini almış
Susuzluk bu, açlık gibi.
Çaresizlik sanki, eli kolu bağlı.
Uyuyan bir bebek misali,
Ha uyandı ha uyanacak.
Susturabilir miyim dersin bu sesi.
Yaşayabilir miyim sensizliği…
Tıpkı seni de sensizlikle yaşadığım gibi.
Sensizlik bile güzel şey diyor şair!
Çünkü sen’le başlıyor.
Sensizlik sen’le güzel…
Peki ya sen ne ile güzelsin?
Kalbim var sende emanet.
Ağırlık yapar mı bilmem yüreğine!
Ben de artık ‘sen’ oldum.
Kalbim de ‘sen’ oldu…
Dün yine sen’im ağladı!
Sen de hissettin mi?
