Erdoğan ISIR Karalama Defteri

Özledim Anne

Akşam oluyor anne, şimdi gelsem sana, kara gözlerine sığınsam anne, ayaklarımda prangalar yürütmüyor beni. Düşerimde görüyorum seni, bulutlar kadar ak saçlarına dokunurken. Bahçendeki güllerin içinden bakarken, sana özel kokunu duymak, sana her yaklaştıkça tekrar bir bebek gibi kucağında olmamı hissetmek. Anne özlüyorum seni…
Uzunca uzanıp baş koyunca dizine, bir soluk gibi yanımdayken, yetişiverirdin tüm derdime. Ya şimdi anne, benim merhemim, benim ilacım kim olacak. Daha da sıkı sokulsaydım bedenine, daha da sarılsaydım tüm benliğimle sana. Bulamadım yerine koyacak birini, koşulsuzca senin gibi seveni. Anne ben inanmıyorum, ne olur çık şu odandan, ben buradayım de, bırakmam seni de. Yeşerecek dalım kalmadı, yağmurum, rüzgârım olduğunu, bilemedim anne. Anne bilemedim mutluluğumuzun kaynağı, azgın dalgalarda sığınacak sandalımız olduğunu, ahh bilemedim anne.

Şimdi çocuk olsam, küçücük harçlıklarımı biriktirim sana hediyeler alıp, seni seviyorum anne diye versem, o pamuk ellerini öpsem Annem. Sende beni kucağına alsan, yavrum deyişini tekrar duysam Annem… Parıldatırdın evimizi elektrik istasyonları gibi, mis gibi yemek kokularıyla donatırdın mutfağımızı, her köşeye bir demet mutluluk koyardın, biz bulunca sevinelim diye. Sabah senin sesinle uyanmak ekmeğime sürdüğün reçeli doya doya yemek, senin busenle bu evden çıkmak, gece uyuyamadım diye şımarıklık yapmak usulca yanına sokulmak, Annem kokunla uyumak, seninle uyumak. Seni çok özledim Anne.
El gibi çıplak kaldım, okyanusun ortasında sığınacak bir ada, beni kurtaracak bir gemi arar oldum. Yuvasını bulmayan kuşlar gibi oldum, konacak ne bir dal ne yuva yapacak bir ağaç kovuğu görür oldum. Anne çırpınıyorum uzanacak bir can simidine ihtiyacım var, tutunamıyorum hiçbir yerde.

Gözlerindeki ışıkla yolumuzu aydınlatıyordun, gülüşünle dertlerimi bertaraf ediyorduk. O güzel sesinle yeni dinletiler öğreniyorduk, ruhumuzu okşuyor, pelerin gibi bizi örtüyor, mutluluğa sürüklüyordun. Anne seni çok özlüyorum. Sen Anne Ailemizi parıldayan ciltli bir kitap yapmıştın, okuya bilene ise bir destan, muhteşem bir eserdi. Özleniyorsun Anne, her yerde seni görüyorum, her köşede kokunu duyuyorum, hep senle uyuyor, senin yavrum sesinle uyanıyorum. Seni çok özlüyorum.

Yüreğim kanıyor, silsene Anneeeee…

Canat Ailesine başsağlığı diliyorum, Sevim Teyzem mekanın cennet olsun..