Erdoğan ISIR Karalama Defteri

Kaldırımlar

Yolda yürürken kaldırım taşlarını saymak, sayarken önüne çıkan çukurları görmemek, ayaklarını kaldırmak istesen de her tümseğin seni sendeletmesi, çevreden geçenlerin ise sana ve avare yürüyüşüne gülümsemeleri.

Sayarken saydığın rakamları unutman. Üşüsen de titresen de elindeki montu üzerine almamak, elindekini unutmak. Diğer elindeki sigaranın, parmaklarını yakarak bitmesi, ateşinin sönmesi ve kendiliğinden yere düşmesi. Yürürken yolun sonunu bilmemek, çıkmaz sokağa girip tekrar geri dönmek. Aynı yolu defalarca adımlamak, sahi sen nereye gitmek için yürüyorsun.

Unutman, nereye gittiğini unutman. Nerdesin, nerde olman lazım hatırlamaman. Bir an olsun etrafına bakmaman. Kaldırım taşlarını hissetmeye çalışman, onlara odaklanman. Kırık taşları suyun mu çevrenin mi kırdığını düşünmen, parçalanan taşları kendi kalbinin yerine koyman, üzerlerinden geçen tonlarca yükün ağırlığını hissederek ezilmen.

Ve görmen, onu görmen!

İşte o tam karşında!

Yaşamına yön veren, seni avare yapan, sana yazın sıcağını hissettirmeyen, kışın soğuğunu duyurmayan. Güneşin güzelliğinden mahrum eden. Rüzgârın bedenine girip seni bir sağa attıktan sonra yeni SEN yaptırmayan. Toprağın kokusunu unutturan, onun saman kokusuyla elma kokusunun karışımını aklına getirmeyen. O işte o kişi.
Suyun berraklığını silen, azgın dalgaların kıyaya vurduğunda çıkardığı meltem kokusunu, serinliğini içine çektirmeyen. Ateşin gücünü unutturan o. Senin alev topu olup parlamana izin vermeyen. O işte o kişi.

Haykır tam zamanı!

Seslen, duyur sesini, bırak beni de. Özgürlüğünü iste, hadi ne duruyorsun, çık bedenimden diye haykır. Yapmalısın hadi hemen şimdi, yoksa kaybolacak, tekrar avare gibi dolaşmak istemiyorsan, tekrar kendi kimliğine bürünmemen için bu güzelin siluetini beyninden sonsuza kadar kazı.

Duydu bakıyor!

Gelmeyecek, sen gitmelisin, yüzüne bakmalısın ve içinden geçenleri söylemelisin.

“Kâinat senden kurtulmamı istese de ben istemiyorum, seni çok kısa süre ve uzun aralıklarla görsem de, sen beni bilmesen de, görmesen de, bana bakmasan da, ben senin saçlarını yüzümde hissedemesem de, kokunu duyamasam da, sana dokunamasam da. Çık yaşamımdan diyemem, yaşamım senin istediğin kadar kalabilirsin. Ben seninim, sen benim olmasan da.”

Not: Şimdiden nice seneler güzelim diyorum, evlilik yıldönümümüz kutlu olsun, iyi ki vardın, iyi ki varsın ve hep var ol. Sen varsan biz varız çünkü. Meleklerimiz ve ben seni çok seviyoruz.